მე რომ წავალ ალბათ იტყვის დედა ...

Thursday, April 22, 2010

* * *
როცა პირველად შენი თვალები,
ჩემს თვალებს შეხვდა, მახსოვს ვილოცე.
როცა პირველად გვედით დაჯექი,
- სიზმარი ახდა და გავიოცე.

როცა პირველად მზერა მესროლე,
თან გამიღიმე, მაგრად დავიბენ.
ვიფიქრე შენგან არა მინდა რა!
მე თვითონ ჩემს თავს ფეხქვეშ დაგიფენ.

როცა მომმართე ენა დამება,
შენ დემონი ხარ, თუ თვით განგება?
რომ გამიცინე, წამსვე დავთვერი
და არ მახსოვდა სხვა არაფერი.

როცა შემაქე, გულში ვიყვირე
როცა წახვედი ლამის ვიტირე.
ხვალ არ შემხედავ? არ გავიოცებ
მაინც მიყვარხარ, შენზე ვილოცებ

No comments:

Post a Comment

როდის ვიქცევი მთლიანად , ქართველი ადამიანად ...

არათავმდაბლური ლექსი

წელიწადის ყველა დროს , დღე-ღამეში ყოველ წამს ...

მე შენში მიყვარს ღმერთი ...

ჩემს ქალაქში ყველაფერი მოსულა ...

იუდა ...

აზდაკის ლექსი ...

ჯინსების თაობა ...

ყველაფერი კარგად იქნება ...

მწვანე ტანგო ...